ارزشمندترین منبع در هر سازمان کارکنان آن می باشند، بنابراین مدیریت منابع انسانی نقشی حیاتی در سازمان بر عهده دارد. این بخش مسئول فعالیت‌هایی همچون استخدام و آموزش کارکنان، ایجاد انگیزه در آنها، مدیریت حقوق و تسهیلات و پایان کار کارکنان می باشد. شرکت‌ها اهمیت نیروی کارِ خوبِ آموزش دیده و با تجربه را می‌دانند و در جذب و نگهداشتن چنین نیروی کاری تمام تلاش‌شان را می‌کنند. تصمیماتی که منابع انسانی می‌گیرد بر تمام بخش‌های شرکت و بر کارایی آن تاثیر فروان دارد.
مدیریت منابع انسانی، هماهنگ‌سازی افراد سازمان برای رسیدن به اهداف کسب‌و‌کاری معین، برآورد نیازهای کارکنان و حفظ رضایت آنان است. مدیریت منابع انسانی بیش از آنکه بر محیط بیرونی سازمان توجه کند برای انجام وظایف خود بر افراد، فرایندها و فناوری‌های درون سازمان تمرکز دارد. دانش مدیریت منابع انسانی برای رسیدن به چنین اهدافی از چندین زمینه‌ی متنوع وام گرفته‌است: روان‌شناسی، مدیریت کسب‌و‌کار، مدیریت فرایندها، فناوری اطلاعات، تحلیل آماری، جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی.
افراد، منابع یک سازمان
مدیریت منابع انسانی بر مزیت‌های رقابتی درون سازمانی تمرکز دارد. از نگاه مدیریت منابع انسانی کارکنان ارزشمندترین دارایی منحصر به فرد سازمان هستند. این واحد برای برقراری ارتباط با آنها پیشقدم است و در این ارتباط قصد دارد راه‌هایی برای ارتقای عملکرد سازمان بیابد. متخصصین منابع انسانی وظایفی همچون مدیریت ارتباطات، انگیزه‌ها و رهبری سازمان را بر عهده دارند و در این مسیر بر جنبه‌های آماری، محاسباتی، کمی و استراتژیک مدیریت سیستماتیک منابع انسانی تمرکز دارند.
عملکرد‌های کلی مدیریت منابع انسانی
همسو کردن منابع انسانی با اهداف کسب و کار
مهندسی مجدد فرایند‌های سازمانی
گوش دادن و پاسخ دادن به کارکنان برای حفظ سطح بالای رضایت شغلی آنها
مدیریت تغییرات
استخدام، پایان کار و آموزش
فهمیدن و یکپارچه کردن اخلاق و قوانین کار
سطح سازمانی
در سطح کلان، وظیفه‌ی منابع انسانی کنترل و نظارت بر فرهنگ و رهبری سازمان و تنظیم قوانین استخدامی و کار است (قوانین کار وابسته به مناطق جغرافیایی مختلف متفاوت است و بر سلامتی، ایمنی و امنیت کارکنان نظارت دارد).
در برگزاری جلسات مذاکره برای تعیین حقوق، در مواقعی که کارکنان ابراز تمایل کنند و یا از نظر قانونی اجباری برای آن وجود داشته باشد، واحد منابع انسانی شرکت به عنوان رابط قانونی سازمان می‌تواند با نمایندگان کارکنان (معمولا اتحادیه‌های اصناف) مذاکره کند.
سطح کارمندی
در سطح فردی ماموریت واحد منابع انسانی مدیریت تجربه‌های کارکنان در طول چرخه‌ی عمر کاری‌شان است. این کار از طریق جلب توجه کارمندان بالقوه و مناسب برای سازمان صورت می‌گیرد. مرحله‌ی بعد جذب کارمند از طریق فرایند استخدام است و پس از استخدام این واحد بر آموزش و توسعه‌دادن مهارت‌هایشان تمرکز می‌کند.
واحد منابع انسانی با استفاده از سنجش عملکرد کارکنان استعداد‌ها را ارزیابی می‌کند و مطابق با آن به افراد پاداش می‌دهد. واحد منابع انسانی گاهی ممکن است پرداخت حقوق‌ها و مزایا را مدیریت کند، اما امروزه اینگونه کارها به واحد‌های دیگر سپرده می‌شود چرا که واحد منابع انسانی وظایف استراتژیک‌تری را برعهده دارد.
همکاری منابع انسانی با بخش‌های دیگر
وظایفی مانند استخدام و آموزش کارکنان، ارائه‌ی تسهیلات و بررسی قوانین دولتی برای استخدام به عهده‌ی بخش منابع انسانی است. کارمندان این بخش موظف به پیش‌بینی نیازهای پرسنلی هستند و باید بدانند که برای انجام کارهای خاص چه مهارت‌هایی لازم است و شرکت چه مقدار حقوق می‌تواند به کارکنان پرداخت کند. چنین اطلاعاتی باید از بخش‌های دیگر سازمان تهیه شوند.
از دیگر وظایف این بخش تهیه‌ی گزارش‌های به موقع برای مدیریت است. برای مثال این واحد باید پایگاه داده‌ای از مهارت‌های مورد نیاز برای شغل‌های متفاوت داشته باشد تا نرخ پاداش را برای هر شغل به طور دقیق محاسبه کند. به این ترتیب شرکت می‌تواند مانع از این شود که کارمندان باارزش به خاطر حقوق پایین شرکت را ترک کنند.
برگرفته از: boundless