از آنجایی که در دنیای امروز آموزش کارکنان سازمانی امری مهم و ضروری می باشد لذا بسیاری از سازمان ها دوره های آموزشی متناسبی را برای کارکنان خود فراهم نموده اند.
امروزه ضرورت آموزش به صورت یک امر طبیعی در آمده است. پیشرفت و توسعه سازمان ها و مؤسسات در گروه ارتقاء سطح دانش، مهارت، رفتار و بینش منابع انسانی است. بر همین اساس، اکثر سازمان ها دوره های آموزشی متناسب را در داخل یا خارج از کشور برای کارکنان خود برگزار می کنند. اجرای هر دوره متضمن سرمایه گذاری هنگفتی است. لذا آگاهی از میزان اثر بخشی دوره های آموزشی و بازدهی حاصل از آن، برای مدیران بسیار با اهمیت است. در مقاله حاضر، عوامل مؤثر بر اثر بخشی آموزش، به سه گروه: عوامل انسانی، محیطی و ساختاری- سازمانی تقسیم بندی شده اند و برای هر یک شاخص هایی تعریف شده و اثر هر یک از این عوامل بر اثر بخشی آموزشی کارکنان سازمان مورد مطالعه سنجیده شده است. با توجه به اینکه از میان کلیه کارکنان، تنها کارمندان رسمی و پیمانی در دوره های آموزشی شرکت می کنند، فقط کارمندان رسمی و پیمانی جامعه آماری این تحقیق را شامل می شوند که تعداد آنها 377 نفر می باشند. برای نمونه گیری از این جامعه، از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده و حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران، عدد 190 برآورد شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از پرسشنامه ی محقق ساخته در این تحقیق، تحلیل رگرسیونی به کار گرفته شده است. در آزمون تحلیل رگرسیونی با احتمال 95 درصد تأثیر مستقیم کلیه عوامل مسجل شده و این نتیجه حاصل شده است که تأثیر عوامل ساختاری سازمانی بر اثر بخشی بیشتر از سایر عوامل می باشد. عوامل انسانی در این بررسی در رتبه دوم قرار گرفته، عوامل محیطی نیز نسبت به دو عامل دیگر تأثیر کمتری بر اثر بخشی آموزشی داشته است.
عنوان مقاله : بررسی و الویت بندی راهکارهای ارتقاء اثر بخشی آموزش کارکنان
نویسندگان : مجتبی حیدری - میرعلی اکبر بنی هاشمی - جواد محمدزاده اصلی چاوش
محل انتشار : دومین همایش ملی آسیب شناسی آموزش سازمانی با رویکرد کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمانها