تمام افراد می خواهند که حرفهایشان شنیده شود و توجه دیگران را به خود جلب کنند. اما گاهی اوقات در محل کار، منزل یا موقعیتهای دیگر این اتفاق نمیافتد و این موضوع حس بدی را ایجاد می کند. البته این رابطه دوطرفه است، یعنی شما هم باید طوری رفتار کنید که مخاطبانتان به حرفهایتان گوش بدهند و بعد با دیدن علاقه آنها به شنیدن، پرشورتر به حرفزدن ادامه دهید. مسئله این است که چطور میتوان شنوندگان را به توجه و گوشدادن ترغیب کرد؟
۱. شنونده خوبی باشید
بیشتر آدمها به قصد شنیدن حرفهای دیگران به آنها گوش نمیدهند و فقط دنبال این هستند که زودتر جواب حرف طرف مقابل را بدهند. شما اینطور نباشید و دقیق گوش کنید. کسی که شنونده خوبی است، علاقه دیگران به شنیدن حرفهای خود را هم جلب میکند. برای تبدیلشدن به شنوندهای خوب به توصیههای زیر دقت کنید:
از قضاوت دیگران بپرهیزید؛
بکوشید دیگران را درک کنید تا آنها هم شما را درک کنند؛
با تمرکز و توجه کامل به حرفهای طرف مقابل گوش کنید؛
میان حرف دیگران نپرید و فقط در صورت ضرورت حرفشان را قطع کنید.
۲. مدام درباره خودتان حرف نزنید
زیادی درباره خودتان صحبت نکنید. معمولا دیگران چندان مایل نیستند که درباره شما بشنوند، پس سعی کنید همیشه اطلاعاتی بدهید که دقیق و مختصر باشند. این مسئله در محیطهای کاری و حرفهای مهمتر هم هست. در این زمینه پیشنهادهایی داریم:
حاشیه نروید و اصل کلام را بگویید. اگر در محل کار صحبت میکنید، از بخشهای مهم ایده و راهکارتان حرف بزنید و تمام.
صحبتها و پاسخهایتان نباید بیشتر از یک جمله باشند. پاسخهایی کوتاه بدهید و از پیچیدهکردن جملات خودداری کنید.
حرفهایتان را واضح بگویید و جمعبندی داشته باشید. نگذارید مخاطب برای تحلیل منظورتان به دردسر بیفتد.
۳. از زبان بدن استفاده کنید
ارتباط فراتر از کلماتی است که بر زبانتان جاری میشود. برای برقرارکردن ارتباط سازنده باید از زبان بدن هم کمک بگیرید. حالتهای چهره و بدنتان پیامهایی دارند که مکمل کلمات میشوند. اگر دوست دارید دیگران را به شنیدن حرفهایتان ترغیب کنید، باید به زبان بدنتان هم توجه داشته باشید، مثلا:
لحنی استوار و محکم داشته باشید؛
از تکرارکردن حرفهایتان بپرهیزید؛
ارتباط چشمی با دیگران را فراموش نکنید؛
صاف و بااعتمادبهنفس بایستید؛
سرتان را بالا بگیرید و حالت خمیده و خجول نداشته باشید.
به زبان بدن مخاطب هم دقت کنید:
مخاطبی که دستبهسینه مینشیند بهاحتمال زیاد حالت دفاعی گرفته یا با شما همدل و همراه نشده است.
نگاهنکردن مخاطب به شما هم نشان میدهد که یا حرفهایتان برایش جالب نیست یا به شما گوش نمیدهد.
چرخاندن سر و بازیگوشی مخاطب در طول صحبتهایتان هم نشانه چندان خوبی نیست و بیعلاقگی او به شما را نشان میدهد.
۴. ارتباطات و دوستان بیشتری پیدا کنید
آدمها بیشتر به حرف کسانی گوش میکنند که اعتماد و احترامشان را جلب کردهاند. سعی کنید با آدمهای بیشتری در ارتباط باشید و دوستیهای بیشتری شکل بدهید.
وسیعبودن دایره ارتباطات باعث میشود آدمهایی را در زندگیتان داشته باشید که بهدلیل حس آشنایی و دوستی بیشتر به حرفتان گوش میدهند. وقتی مخاطب را بهتر میشناسید و از اشتراکهایتان مطلع هستید، ترغیبکردن او به گوشدادن به حرفهایتان هم سادهتر میشود.
۵. مخاطبان خود را بشناسید
در بخش قبلی گفتیم که بهتر است که دوستان و آشنایان زیادی داشته باشید. در این صورت، حلقه ارتباطیتان از آدمهایی تشکیل میشود که شما را میشناسند و بیشتر به شما توجه میکنند. باید قبول کرد که در بسیاری از موقعیتها هم آدمهایی جدید را ملاقات میکنیم و باید آنها را هم ترغیب به شنیدن کنیم.
در چنین شرایطی چه باید کرد؟ سعی کنید که مخاطب خود را بشناسید. اگر متوجه شوید که مخاطبان جدیدتان بیشتر به چه چیزهایی علاقه دارند، توجهشان را بهتر به خود جلب خواهید کرد مثلا:
اگر درباره مشکل یا مسئلهای حرف میزنید، ببینید مخاطبتان هم قبلا چنین تجربهای داشته است یا خیر و دنبال اشتراکهایتان بگردید.
با درنظرگرفتن روحیه و شخصیت طرف مقابل حرف بزنید تا درک بهتری از شما پیدا کند و با شما همراه شود.
۶. نفسکشیدن را فراموش نکنید
دقت کردهاید که وقتی اضطراب دارید، تندتر نفس میکشید؟ برای اینکه مسلطتر حرف بزنید و دیگران را با خود همراه کنید، حواستان به نفسهایتان باشد. سعی کنید نفسهایتان آرام و عمیق باشند. این روند باعث میشود از نظر روحی هم آرامتر شوید. آرامش به شما کمک میکند بهتر صحبت کنید و دیگران با شما همراهتر شوند.
۷. با مخاطب تعامل داشته باشید
هیچکس دوست ندارد که ساکت بنشیند و دیگری مدام برایش حرف بزند. پس حواستان به تعامل با مخاطب باشد. او را هم هنگام حرفزدن با خود همراه کنید. نظر مخاطب را بپرسید و ببینید که نگاهش به ایده و نظرتان چیست. با گفتوگو میتوانید متوجه نظر مخاطبان درباره خود شوید. تعامل راهی برای جلبکردن نظر دیگران به حرفهایتان است و نباید اهمیتش را دستکم بگیرید.
۸. منفیباف و منفیگو نباشید
این پیشنهادمان به کمی توضیح نیاز دارد. منظور از منفیگویی چیست؟ یعنی صحبتکردن درباره چیزهای ناخوشایند. نمونهای از منفیگویی غیبتکردن است. زمانی که پشتسر دیگران حرف میزنید، ارزشتان مستقیم و غیرمستقیم در نگاه دیگران کم میشود و دیگر زیاد به شما اعتماد نمیکنند.
وقتی هم که پای اعتماد از روابط بیرون کشیده شود، دیگران کمتر به حرف شما توجه میکنند. داستان منفیبافی هم از این قرار است که شما مدام شرایط را بد میبینید و از زمین و زمان گلایه دارید. یادتان باشد که آدمها از معاشرت با چنین افرادی لذت نمیبرند.
بهجای غرزدن مداوم، سعی کنید خوشبین و مثبت حرف بزنید، راهکار بدهید و شکایت درباره مسائل مختلف را کنار بگذارید. یکی دیگر از ابعاد منفینگری در کلام، تعصب است. کسانی که روی حرفشان تعصب دارند هم دیگران را به شنیدن جلب نمیکنند.
البته گاهی صحبتکردن درباره بعضی موضوعات که ذاتی منفی دارند (مثل فقر، مشکلات اجتماعی و سیاسی) هم لازم است. اینها در دسته منفیگویی قرار نمیگیرند، اما بهتر است زمان و مکان مناسب برای صحبتکردن دربارهشان را بدانید.
۹. مراقب لحن خود باشید
برای ترغیب دیگران به شنیدن حرفهایتان هم باید به کلمات دقت کنید و هم به لحنتان. نه زیاد از حد بلند حرف بزنید و نه خیلی آرام. لحنتان باید ضمن محکمبودن از حالت تهاجمی هم دور باشد. با درنظرگرفتن اینها، اعتمادبهنفس در کلامتان جاری میشود. حواستان به این موارد هم باشد:
شمرده حرف بزنید. کلمات باید مشخص و واضح ادا شوند. از زیرلبی حرفزدن و سریع گفتن جملات بپرهیزید.
اگر در حال درسدادن و سخنرانی هستید هم که دیگر رعایت لحنی محکم و صدایی رسا بسیار مهم میشود.
۱۰. اغراق نکنید
اگر اغراق کنید، دیگران میل چندانی به شنیدن حرفهایتان نخواهند داشت. اغراق نوعی ابراز تعصب در حرفزدن است و آدمهای متعصب چندان جذاب نیستند و حرفهایشان هم شنیده نمیشود. دور کلماتی مانند «هرگز» یا «همیشه» را خط بکشید.
هم هنگام تعریفکردن وقایع و هم موقع ابراز نظرتان مراقب باشید که از اغراق دوری کنید. مثلا به دوستتان نگویید که همیشه دیر سر قرار میآید. چنین جملاتی باعث عصبانیت و ناراحتشدن دیگران میشوند و اعتبار کلامتان را از بین میبرند. اغراق نکنید تا معتبرتر به نظر بیایید و دیگران بدانند که بیهوده و متعصبانه صحبت نمیکنید.
۱۱. متنوع و جالب صحبت کنید
یکی دیگر از کارهایی که دیگران را به شنیدن حرفهایتان ترغیب میکند، استفاده از روشهای مختلف صحبتکردن است. لحنتان را از یکنواختی خارج کنید یا اگر درباره موضوعی جدی حرف میزنید، کمی هم شوخی کنید تا فضا خشک و خشن نشود.
استفاده از طنز و شوخی خیلی خوب است البته اگر بتوانید از پس آن برآیید. یادتان باشد اگر چندان شوخطبع نیستید یا سختتان است که از طنز بهره ببرید، نتیجه کارتان خوب نخواهد شد. تنها در صورتی شوخی کنید که واقعا طناز هستید.