پژوهش حاضر به دنبال طراحی چارچوبی توسعه یافته و نظام‌مند در رابطه با مفاهیم سرمایه اجتماعی، نقش میانجی‌گری انتقال دانش و یادگیری سازمانی در ارتباط با هم و در شرکتهای دانش بنیان ایرانی می باشد.
در شرکتهای دانش‌بنیان یادگیری سازمانی سبب حفظ مزیت رقابتی و رشد و توسعه سازمانی می‌گردد. از طرفی خلق عملکرد نوآورانه و یادگیری سازمانی مستلزم برقراری ارتباطات اثر‌بخش و پایدار با کلیه ذی‌نفعان و محیط عمومی سازمان است. سرمایه‌اجتماعی، شکلی از سرمایه است که سبب تسهیل در دسترسی به اطلاعات و منابع حیاتی به‌منظور ارتقاء عملکرد، یادگیری سازمانی و استفاده مناسب از فرصت‌های محیطی می‌گردد. پژوهش حاضر به‌دنبال طراحی چارچوبی توسعه‌یافته و نظام‌مند درخصوص مفاهیم سرمایه‌اجتماعی، نقش میانجی‌گری انتقال دانش و یادگیری سازمانی در ارتباط با هم و در شرکتهای دانش‌بنیان ایرانی است و از این طریق سعی دارد تا در گسترش مرزهای دانش موجود در این حوزه اقدام نماید. این تحقیق از نوع کاربردی با ماهیت پیمایشی است. داده‌های مورد‌نیاز برای این تحقیق توسط نمونه‌گیری تصادفی از شرکتهای دانش‌بنیان فعال در زمینه فناوری اطلاعات در کشور ایران و به‌وسیله ابزار پرسشنامه جمع‌آوری شده‌است. همچنین از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار اسمارت پی ال اس به‌منظور تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها استفاده گردیده‌است. نتایج بدست‌آمده حاکی از آن است که سرمایه‌اجتماعی و انتقال دانش بر یادگیری سازمانی شرکتهای دانش‌بنیان ایرانی مؤثراند. همچنین نقش میانجی‌گری انتقال دانش در اثر‌گذاری سرمایه‌اجتماعی بر یادگیری سازمانی شرکتهای دانش‌بینان ایرانی نیز مورد‌تأیید قرار گرفت.
کلیدواژه ها: سرمایه‌اجتماعی؛ انتقال‌دانش؛ سرمایه‌ساختاری؛ سرمایه‌ارتباطی؛ سرمایه‌شناختی؛ یادگیری‌سازمانی
نویسنده: عطاء اله هرندی: دانشجوی دکترای مدیریت بازرگانی - مدیریت استراتژیک دانشگاه علامه طباطبائی
فصلنامه مدیریت توسعه فناوری، دوره 1، شماره 4، بهار 1393، ( تبیین نقش سرمایه اجتماعی و انتقال دانش در یادگیری سازمانی شرکتهای دانش بنیان )